Serkan Uçar Tut Yüreğimden Ustam Şiiri
Tut Yüreğimden Ustam Şiiri
Ustam!
Aklım firarda.
Gözbebeklerimde müebbet hüzün,
Dilimde ay kesiği bir yara,
Düşüm kırık dökük,
Umudumun boynu bükük,
Bir öksüzün omuzlarında sukut.
Yüreğim sana emanet sıkı tut.
Tut ki; kancık pusulara düşmesin.
Bir hain kurşunu gelip deşmesin.
Ustam,
Ne zaman o senin bildiğin zaman,
Ne sevda gördüğün masallardaki.
Eskiden,
Halı tezgahında dokunurdu aşklar,
Nakış nakış, körpe kız ellerinde.
Mendillere yazılırdı isimler,
Yüreklere kazılırdı gizlice.
Sevdalılar asil ve de yürekli
Sevdalar, kavgalar iki kişilik.
Oysa şimdi;
Çorak gönüllere ekiliyor sevdalar seher vakitlerinde.
Meşru sevdalardan,
Gayrı meşru acılar doğuyor kundaklara,
Günahkar gecelerden.
Beni herkes sevdaya asi sanır,
Oysa aşk, beni nerde görse tanır,
Hasret tanır,
Zulüm tanır,
Ölüm tanır,
Yüzüm yüzümden utanır.
Yorgunum ustam;
Ne katıksız somun isterim senden,
Ne bir tas su,
Ne taş yastıkta bir gece uykusu.
Var gücünle asıl sükunetime,
Çığlığım kopsun,
Uzat ellerini güneşe dokun,
Uyandır uykusundan,
Tut yüreğimden ustam tut,
Tut beni, sür güne…
Serkan Uçar
Tut Yüreğimden Ustam Şiiri İncelemesi
Serkan Uçar’ı, ‘Tut Yüreğimden Ustam’ şiirini Tuncel Kurtiz’in seslendirmesiyle tanınmaktadır.
Serkan Uçar’ın “Tut Yüreğimden Ustam” adlı şiiri, aşkın, özlemin ve yorgunluğun derin izlerini taşıyan etkileyici bir eserdir. Şiir, ustam hitabıyla başlar, bu da şiirin içinde bir öğreti, bir rehberlik izlenimi bırakır.
Şair, aklının firarda olduğunu, gözbebeklerinde müebbet hüznü, dilinde ay kesiği bir yara bulunduğunu ifade eder. Düşü, kırık dökük, umudu boynu bükük, öksüz bir durumdadır. Yüreğini ustama emanet eder ve sıkı tutmasını ister. Bu, bir nevi ruhsal bir çaresizlik ve arayışın ifadesidir.
Şiirin devamında ustam, eskiden halı tezgahında dokunan aşkları, masallardaki sevdaları anlatarak geçmişin güzelliklerini hatırlar. Ancak günümüzde çorak gönüllere ekilen sevdaların, meşru olmayan acıların ve günahkar gecelerin varlığına dikkat çeker. Bu, çağın değişimine ve aşkın yitirilen masumiyetine vurgu yapar.
Şair, kendisini sevdadan asi, aşktan yorgun ve yüreğinden utanır bir şekilde tanımlar. Ancak aşkı, hasreti, zulmü ve ölümü tanıyan bir ruh halindedir. Ustasından, yorgunluğuna çare bulmasını, sükunetini asıl huzuruna kavuşturmasını ister. Çığlığı koparsın, güneşe dokunsun, uykusundan uyansın ve yüreğini ustamın ellerinde bulsun ister.
Bu şiir, aşkın karmaşıklığı, çağın değişimi ve bireyin içsel yolculuğunu anlatarak derin bir duygusallık taşır.
İlginizi çekebilir:
Oysa Herkes Öldürür Sevdiğini Şiiri
