Mevlana Celaleddin Rumi Etme Şiiri
Etme Şiiri
Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.
Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.
Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme.
Ey ay, felek harab olmuş, altüst olmuş senin için…
Bizi öyle harab, öyle altüst ediyorsun, etme.
Ey, makamı var ve yokun üzerinde olan kişi,
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun, etme.
Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan.
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun, etme.
Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan.
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun, etme.
Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer;
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun, etme.
Ey, cennetin cehennemin elinde olduğu kişi,
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun, etme.
Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize,
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun, etme.
Bizi sevindiriyorsun, huzurumuz kaçar öyle.
Huzurumu bozuyorsun, sen mahvediyorsun, etme.
Harama bulaşan gözüm, güzelliğinin hırsızı.
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun, etme.
İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil.
Aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme.
Mevlana Celaleddin Rumi
Etme Şiiri İncelemesi
Mevlana Celaleddin Rumi’nin “Etme Şiiri”nde, aşk, ayrılık, özlem ve insanın içsel çatışmaları etkileyici bir şekilde işlenmiştir. Şiir, aşkın derinliklerine inen bir yolculuğu ve aşığın iç dünyasındaki çelişkileri anlatır. İşte bu güzel şiirin incelemesi:
Şair, başlangıçta sevdiğinin ayrılık düşüncesiyle yüzleştiğini ve başka bir yara, başka bir sevgiliye yönelmediğini ifade eder. Aşk, ayrılık düşüncesiyle sarsılmış olsa da, şair sevdiğinin başka birine yönelmemesini istemektedir.
Mevlana, sevdiği kişinin başka yar ve dostlara ilgi göstermesini eleştirir. Ona, yabancılar arasında ne aradığını ve hangi hasta gönül sahibine meylettiğini sorgular. Bu, aşık olanın sadakat ve bağlılık taleplerini dile getiren bir bölümdür.
Şair, sevdiğinin kendilerini başkalarına kaptırmamasını ve çalmamasını istemektedir. Sevdiğinin başkalarına göz kırpmasını, onlara ilgi göstermesini eleştirir. Bu, aşkın özgünlüğünü ve sadakatini vurgular.
Mevlana, aşkın etkisiyle dünya üzerinde harap olan felakete dikkat çeker. Sevdiğinin, şairin dünyasını harap edecek şekilde etkilediğini, altüst ettiğini ifade eder. Bu, aşkın gücünü ve etkisini vurgulayan bir anlam içerir.
Şair, sevdiğinin varlık sahasını terk etmemesi gerektiğini belirtir. Ayrılık, sevdiğinin başka yönlere gitmesine neden olur ve şair, bu durumu eleştirir.
Mevlana, sevdiğinin yüz çevirmesi durumunda, ayın bile gamdan siyahlaşacağını ifade eder. Ayın evini yıkmayı kasteder ve sevdiğinin olası ayrılığına karşı duyduğu acıyı dile getirir.
Şair, sevdiğinin kuruyacak olması durumunda, onun gözlerini yaş dolu hale getirmesinden bahseder. Bu, sevgilinin etkisiyle yaşanan içsel bir çatışmayı ifade eder.
Mevlana, aşıklarla başa çıkacak gücü olmayan sevgiliye seslenir ve aşka şaşkınlıkla bakmanın anlamsız olduğunu ifade eder.
Şair, sevdiğinin cenneti cehenneme çevirdiğini ifade eder. Bu, ayrılığın ve sevdiğinin başka birine yönelmesinin, cenneti cehenneme çeviren bir etki yarattığını dile getirir.
Mevlana, sevdiğinin içindeki zehiri, şekerliğin içindeki zehir gibi zarar vermeden saklamasını ister. Bu, sevdiğinin zarar verici olmamasını ve ilişkilerini özenle yönetmesini ifade eder.
Şair, sevdiğinin huzurunu bozmasını ve sevindirmesini eleştirir. Huzuru bozan sevdiğinin, aynı zamanda huzuru sağlaması istenir.
Mevlana, gözlerini sevdiğinin güzelliğine kaptıran birinin, ahlaki değerlerini kaybetmesini eleştirir.
Şiir, genel olarak aşkın karmaşıklığını, sevgilinin etkisiyle yaşanan çatışmaları ve bu duyguların insanın iç dünyasında yarattığı etkiyi işler. Ayrıca, sevdiğine bağlılık, sadakat ve içsel çatışmaların ağır bir şekilde işlendiği güçlü bir eserdi
