Ahmet Muhip Dıranas Fahriye Abla Şiiri
Fahriye Abla Şiiri
Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar
Bu afyon ruhu gibi baygın mahalleden
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin , dişlerin ve akpak gerdanınla
Ne güzel komşumuzdun sen Fahriye Abla
Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi
Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi
Güneşin batmasına yakın saatlerde
Yıkanırdı gölgesi kuytu bir derede
Yaz kış yeşil bir saksı ıtır pencerede
Bahçede akasyalar açardı baharla
Ne şirin komşumuzdun Fahriye Abla
Önce upuzun sonra kesik saçın vardı
Tenin buğdaysı, boyun bir başak kadardı
İçini gıcıklardı bütün erkeklerin
Altın bileziklerle dolu bileklerin
Açılırdı rüzgarda kısa eteklerin
Açık saçık şarkılar söylerdin en fazla
Ne çapkın komşumuzdun sen Fahriye Abla
Gönül verdin derlerdi o delikanlıya
En sonunda varmışsın bir Erzincanlıya
Bilmem şimdi hala bu ilk kocanda mısın
Hala dağları karlı Erzincan’da mısın
Bırak geçmiş günleri gönlüm hatırlasın
Hatırada kalan şeyler değişmez zamanda
Ne vefalı komşumuzdun sen Fahriye Abla
Ahmet Muhip Dıranas
Fahriye Abla Şiiri İncelemesi
Bu şiirde, şair, mahallesindeki Fahriye Abla’yı anlatırken nostaljik bir atmosfer yaratır. Şiir, Fahriye Abla’nın kişiliği, yaşam tarzı ve mahalledeki yerine odaklanırken, aynı zamanda ona duyulan hayranlık ve saygıyı da yansıtır.
Şair, Fahriye Abla’yı betimlerken onun mahalledeki önemine vurgu yapar. Onun komşuluk ilişkilerindeki rolü, evinin atmosferi ve kişiliği, şairin anlatımında canlandırılır. Fahriye Abla, mahallenin sevilen ve sayılan bir figürü olarak tasvir edilir.
Fahriye Abla’nın dış görünüşü ve yaşam tarzı da detaylı bir şekilde betimlenir. Onun saçları, teni, giyimi ve davranışları, şairin gözünde canlanır. Ayrıca, Fahriye Abla’nın geçmiş ilişkileri ve evliliği hakkında da ipuçları verilir.
Şiirde, Fahriye Abla’ya duyulan hayranlık ve saygı açıkça hissedilir. Onun yaşamına ve kişiliğine duyulan bu derin ilgi, şairin anlatımında hissedilir ve okuyucuya da yansır.
Genel olarak, “Fahriye Abla” adlı bu şiir, mahalle yaşamının ve komşuluk ilişkilerinin özlemini dile getirirken, aynı zamanda Fahriye Abla’nın kişiliği ve yaşam tarzı üzerinden insan ilişkilerine ve geçmişe duyulan özleme de dokunur. Ahmet Muhip Dıranas, dil ve imgeleri kullanarak okuyucuya etkileyici bir anlatı sunar.
İlginizi çekebilir:
Ahmet Muhip Dıranas Kar Şiiri
