Ahmed Arif Hasretinden Prangalar Eksittim Şiiri
Hasretinden Prangalar Eksittim Şiiri
Seni anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Art arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu
Dışarda gürül gürül akan bir dünya…
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana…
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara.
Akan yıldıza.
Bir kibrit çöpüne varana.
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamdan,
Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni…
Yokluğun, cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini…
Ahmed Arif
Hasretinden Prangalar Eksittim – Ahmed Arif Şiiriyle Yolculuk
Ahmed Arif’in dizeleri, aşkın, hasretin ve özlemin derinliklerine uzanan bir yolculuğa davet ediyor. “Hasretinden Prangalar Eksittim” şiiri, duygusal bir karmaşayı ve sevginin izini sürüyor. Gelin, bu şiirin derinliklerine birlikte bakalım!
Sevgilinin Anlatımı
“Seni anlatabilmek seni” sözleriyle başlayan şiir, sevgilinin tarifsizliğini ifade eder. İyi çocuklardan, kahramanlardan, namussuzlardan, halden bilmezlerden kahpe yalana kadar, her şeye rağmen sevgilinin anlatılmasının imkansızlığını vurgular.
Zamanın Duruşu
“Art arda kaç zemheri” dizeleri, zamanın dondurucu etkisini betimler. Kurt, kuş, zindan uyurken, dışarıda akan dünya durmuş gibidir. Ancak, şair, sevgilisinin hasretinden dolayı hiç uyuyamadığını belirtir. Zaman, aşkın etkisiyle durmaz.
Hasretin Gücü
“Hasretinden prangalar eskittim” ifadesi, aşkın ve özlemin gücünü vurgular. Sevgilisinin yokluğu, şairin ruhunu zincirlerken, onun hasretini yaşamaktan başka çaresi olmamıştır.
Aşkın Ritmi
“Saçlarına kan gülleri takayım” dizeleri, aşkın coşkusunu ve tutkusunu yansıtır. Şair, sevgilisinin saçlarına kan gülleri takarak, aşkın yoğunluğunu ifade eder. Bu, sevgilinin etkisiyle şairin içsel dünyasının çiçeklenmesidir.
Çaresiz Anlatım
“Seni bağırabilsem seni” ifadesi, şairin sevgilisine olan özlemini ve ona duyduğu çaresizliği dile getirir. Dipsiz kuyulara, akıp giden yıldıza, kibrit çöpüne varana kadar sevgilisini anlatma arzusu, şairin içsel bir çırpınışını gösterir.
Yokluğun İfadesi
“Yokluğun, cehennemin öbür adıdır” dizeleri, sevgilinin ayrılığının şair için bir çeşit cehennem olduğunu ifade eder. Şair, sevgilisinin yokluğunda üşüdüğünü ve gözlerini kapatmaması gerektiğini belirtir.
Ahmed Arif’in “Hasretinden Prangalar Eksittim” şiiri, aşkın, özlemin ve çaresizliğin çarpıcı bir tablosunu çizer. Şairin içsel dünyasına yolculuk yaparken, sevginin ne kadar büyük bir güç olduğunu hissediyoruz.
İlginizi çekebilir:
Ahmed Arif’in imkansız aşkı Leyla Erbil
En güzel ve en sevilen Ahmed Arif Sözleri
Ahmed Arif Ay Karanlık Şiiri
