Ahmed Arif Akşam Erken İner Mahpushaneye Şiiri
Akşam Erken İner Mahpushaneye Şiiri
Akşam erken iner mahpushaneye.
Ejderha olsan kâr etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kâr etmez, inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Akşam erken iner mahpushaneye.
İner, yedi kol demiri,
Yedi kapıya.
Birden, ağlamaklı olur bahçe.
Karşıda, duvar dibinde,
Üç dal gece sefası,
Üç kök hercai menekşe…
Aynı korkunç sevdadadır
Gökte bulut, dalda kaysı.
Başlar koymağa hapislik.
Karanlık can sıkıntısı…
“Kürdün Gelini”ni söyler maltada biri,
Bense volta’dayım ranza dibinde
Ve hep olmayacak şeyler kurarım,
Gülünç, acemi, çocuksu…
Vurulsam kaybolsam derim,
Çırılçıplak, bir kavgada,
Erkekçe olsun isterim,
Dostluk da, düşmanlık da.
Hiçbiri olmaz halbuki,
Geçer süngüler namluya.
Başlar gece devriyesi jandarmaların…
Hırsla çakarım kibriti,
İlk nefeste yarılanır cigaram,
Bir duman alırım, dolu,
Bir duman, kendimi öldüresiye,
Biliyorum, “sen de mi?” diyeceksin,
Ama akşam erken iniyor mahpushaneye.
Ve dışarda delikanlı bir bahar,
Seviyorum seni,
Çıldırasıya…
Ahmed Arif
Akşam Erken İner Mahpushaneye Şiiri İncelemesi
Şair Ahmed Arif’in “Akşam Erken İner Mahpushaneye” adlı şiiri, mahpusluk ve özgürlük temasını derinlemesine işler. Şiir, mahpusluk koşullarının zorluğunu ve içsel bir çatışmayı anlatır. İşte şiirin ana temaları:
Mahpusluk ve Özgürlük: Şair, mahpusluk durumunun akşamın erken saatlerine denk geldiğini ifade ederek, özgürlükten mahrumiyetin ve kısıtlamaların hissedildiği bir atmosferi yansıtır. Mahpus olmanın gücü veya yetenekleri olmayanları nasıl etkilediğini vurgular.
Çaresizlik ve Hasret: Şiir, mahpusluğun getirdiği çaresizliği ve içsel bir hasreti dile getirir. Ejderha veya çatal yürek gibi güçlü olmanın, mahpusluk koşullarında anlam ifade etmediğini belirtir. Bu durum, mahpusların duygu dünyasındaki boşluğu ve özlemlerini işaret eder.
Doğa ve Melankoli: Şair, mahpushanenin çevresindeki doğanın duygusal bir atmosfer aldığını anlatır. Bahçenin, gece sefasının ve hercai menekşelerin akşamın melankolik havasını yansıttığını ifade eder. Doğa unsurları, şairin içsel dünyasıyla bütünleşerek duygusal bir derinlik kazandırır.
Aşk ve Özgürlük: Şair, aşkı ve özgürlüğü mahpusluk koşullarında nasıl özlediğini dile getirir. Aşk ve özgürlüğün, mahpusların iç dünyasında hala canlı olduğunu ve bu temaların yaşamın ayrılmaz bir parçası olduğunu vurgular.
Gerçek ve Hayal: Mahpusluk durumunda gerçekleşmeyecek hayallerin kurulduğunu belirten şair, “Kürdün Gelini” şarkısının söylenmesi ve şairin olmayacak hayaller kurması arasındaki tezatı gösterir. Mahpusların içsel dünyasındaki çelişkili duygulara dikkat çeker.
Denetim ve Güvensizlik: Şair, mahpusların sürekli denetim altında tutulduğunu ve gece devriyeleriyle jandarmaların varlığının mahpuslarda güvensizlik hissi yarattığını belirtir. Bu durum, mahpusların sürekli bir tehdit altında olduklarını ve özgürlüklerinden mahrum bırakıldıklarını vurgular.
Ahmed Arif’in “Akşam Erken İner Mahpushaneye” adlı şiiri, mahpusluk koşullarının insan psikolojisi üzerindeki etkilerini derinlemesine inceleyen güçlü bir yapıya sahiptir.
İlginizi çekebilir:
Ahmed Arif kimdir, hayat hikayesi nedir?
En çok sevilen ve en anlamlı Ahmed Arif sözleri
Ahmed Arif’in büyük aşkı Leyla Erbil
Ahmed Arif Hasretinden Prangalar Eskittim şiiri
Ahmed Arif Ay Karanlık şiiri
Ahmed Arif Sevdan Beni şiiri
Ahmed Arif Yalnız Değiliz şiiri
Ahmed Arif Gelgelelim Beter Bize Kısmet şiiri
Ahmed Arif Öyle Yıkma şiiri
Ahmed Arif Anadolu Şiiri
Ahmed Arif Vay Kurban Şiiri
Ahmed Arif Uy Havar Şiiri
Ahmed Arif Unutamadığım Şiiri
Ahmed Arif Hani Kurşun Sıksan Geçmez Geceden Şiiri
Ahmed Arif İçerde Şiiri
