Hasan Hüseyin Korkmazgil Acılara Tutunmak Şiiri
Acılara Tutunmak Şiir Sözleri
Acı çekmek özgürlükse
Özgürdük ikimiz de
O, yuvasız çalıkuşu
Bense kafeste kanarya
O, dolaşmış daldan dala
Savurmuş yüreğini
Ben bölmüşüm yüreğimi
Başkaldıran dizelere
Kavuşmak özgürlükse
özgürdük ikimiz de
elleri çığlık çığlık
yan yana iki dünya
ikimiz iki dağdan
iki hırçın su gibi
akıp gelmiştik
buluşmuştuk bir kavşakta
unutmuştuk ayrılığı
yok saymıştık özlemeyi
şarkımıza dalmıştık
mutluluk mavi çocuk
oynardı bahçemizde
aramakmış oysa sevmek
özlemekmiş oysa sevmek
bulup bulup yitirmekmiş
düşsel bir oyuncağı
yalanmış hepsi yalan
sevmek diye bir şey vardı
sevmek diye bir şey yokmuş
Acı çektim günlerce
Acı çektim susarak
Şu kısacık konutlukta
Deprem kargaşasında
Yaşadım birkaç bin yıl
Acılara tutunarak
Acı çekmek özgürlükse
Özgürüz ikimizde
acılardan artakalan
işte o bakışlarmış
kuğu diye gözlerimde
gün batımı bulutlarmış
yalanmış hepsi yalan
savrulup gitmek varmış
ayrı yörüngelerde…
Acılara Tutunmak Şiiri İncelemesi
Hasan Hüseyin Korkmazgil’in “Acılara Tutunmak” adlı şiiri, acı çekmenin ve bu acılara sarılarak özgürlüğü bulmanın derin bir anlatısını sunar. Şair, insanların yaşadığı acıların aslında özgürlük olduğunu ve bu acılarla sarılarak özgürlüğe ulaşılabileceğini ifade eder.
Şiirde, şair kendini bir kafeste hapsedilmiş bir kanarya gibi hissederken, sevdiğiyle birlikte özgürlüğü bulduğunu ve onunla birlikte dolaşarak yüreğini savurduğunu dile getirir. Ancak zamanla, ayrılık ve özlem gibi acılarla yüzleşirler.
Şair, sevgilisiyle yaşadıkları mutluluk dolu anları hatırlarken, gerçek aşkın aramak ve sevmek olduğunu düşünür. Ancak bu aşkın yitirilmesiyle yaşadığı acılarla dolu günlerden geçer. Bu acılar, ona özgürlüğü hatırlatır ve onlara sarılarak yaşar.
Şiirin sonunda, şair acılarına sarılarak özgürlüğü bulduğunu kabul eder. Gerçek özgürlüğün, yaşanan acılara ve yitirilen sevgililere tutunmakla mümkün olduğunu ifade eder. Ancak bu özgürlüğün yalan olduğunu düşünerek, ayrı yörüngelerde savrulup gitmekten bahseder.
Hasan Hüseyin Korkmazgil’in “Acılara Tutunmak” adlı şiiri, insanın içsel yolculuğunu, acıları ve özgürlüğü arayışını derin bir duyarlılıkla anlatır. Şair, acıların aslında bir tür özgürlük olduğunu ve insanın bu acılara sarılarak içsel bir özgürlük bulabileceğini vurgular.